NEANTSKE GERBENS - NYNKE KONING
Hemels blauw: Cyanotypie of Blauwdruk
Cyanotypie is een oud fotografisch proces ontdekt in 1842 door John Herschel. Herschel ontdekte dat als je bepaalde lichtgevoelige ijzerzouten blootstelt aan licht er een cyaanblauwe kleur ontstaat.
Het proces:
De lichtgevoelige oplossing wordt aangebracht op papier, stof of een ander materiaal. Vervolgens wordt er op de droge ondergrond een voorwerp of negatief gelegd en wordt het geheel blootgesteld aan zonlicht of een UV-lamp. Waar de ondergrond in aanraking komt met licht, ontstaat een onoplosbare blauwe kleur. Vervolgens wordt de ondergrond gespoeld met water, waarna er een blauwe afdruk ontstaat met witte uitsparingen waar het licht werd tegengehouden: de blauwdruk.
Toepassing in de industrie:
Gedurende bijna een eeuw was cyanotypie de enige simpele en goedkope manier om groot formaat bouwtekeningen te dupliceren. De techniek werd dan ook in de 19e eeuw gebruikt in de industrie voor het kopiëren van tekeningen van grote architectonische bouwwerken of grote machines.
Toepassing in de kunst:
Het proces kan worden beïnvloed door toevoeging van andere elementen, zoals alcohol, bakpoeder of geelwortel. Hierdoor wordt het resultaat tamelijk onvoorspelbaar, maar dat is nu juist wat cyanotypie in de kunst zo spannend maakt.
De naam cyanotypie is afgeleid van de kleur cyaanblauw (Pruisisch of Berlijns blauw) en heeft (gelukkig) niets met de giftige stof cyanide te maken.
